Rozdział 7

*Perspektywa Harrego*

Tylko dojedziemy do domu... Ja sobie z nim pogadam. W aucie panowała cisza, Lou nawet na mnie nie spojrzał.
-Louis?
-Co chcesz... - odburknął.
-Co się tam stało?
-Nic.
Przez resztę czasu już mi nie odpowiadał. Dojechaliśmy do domu. Wyszedł bez słowa bezpośrednio do swojego pokoju. Zdecydowałem że zadzwonię do psychologa - odebrał po dwóch sygnałach.
-Dzień dobry, z tej strony Harry Styles, przyjaciel Louisa Tomlinsona, czy mógłbym się dowiedzieć jak przebiegła terapia?
-Nie mogę powiedzieć bez zgody badanego, do widzenia. - rozłączył się.
CO SIĘ DO CHOLERY DZIEJE!?
Louis nic nie mówi, lekarz też nie. Nie wiem co się z nim dzieje, zawsze był taki otwarty, wygadany, kochany... Nie wiem o co chodzi.

*Perspektywa Louisa*

Jak ja chciałbym powiedzieć to Harremu, ale... Widzę czarne Audi A5 pod domem, widzę ten wredny pysk. Pokazałem środkowy palec, tylko się uśmiechnął. Chodzi o to że jestem z One Direction? Trzeba zniszczyć wielką gwiazdę? Pogodziłem się ze śmiercią mojej mamy, dzięki nie mu już się nie przejmuję tym, tylko tym śmierdzielem! Udało mu się, ale muszę do niego chodzić, muszę zadzwonić do El.
-Cześć misia!
-Wiesz co Louis, jestem na imprezie, nie mam czasu, pa!
Po tym zdaniu usłyszałem głos jakiegoś faceta. No super, nikomu się nie mogę wyżalić, a w ogóle czemu ja z nią jestem? Bo muszę z kimś być, krążą ploty że jestem z Harrym, to nieprawda! Ma tylko takie szmaragdowe oczy, te loki... KONIEC. Idę spać, jutro na dziesiątą mam następną wizytę..

_____________________________

Przepraszam Was, nie miałam zupełnie weny! :<< Zapomniała o nim, ale postaram się go 'odśnieżyć'? :D